Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - V. Adverbiale bisætninger
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
360
sagt, at þat Ijúgisk hvergi (Kgs. 14, 36). mun varia finnask svá
fimr maðr, at eigi þykki af honum taka allan fimleika, þegar er
slík svá tré eru bundin við fotr honum (Kgs. 20, 17). er aldri
svá barðr steinn né berg, at hann bræði eigi sem vax ok brenni
síðan sem feitt oleum (Kgs. 33, 35). er sá engi minn frændi,
at gangi í þetta mál (Nj. 31, 19). hafa þeir Noregsmenn aldri
svá ilt af mér, at eigi sé þeir verra verðir (Mork. 4, 9). eigi
mun svá mannfátt vera, at eigi komi þat þó upp, er mælt
verðr (Mork. 39, 17). geri ek eigi þann mun ykkar Magnús
konungs, at ek selja þann mann í hendr þér (Mork. 42, 33). sé
ek þess ekki á þér, at þú þiggir botr af oss heldr en aðrir menn
(Mork. 98, 30). eigi má maðr fela eld í skauti sínu, svá at eigi
brenni klæði hans, eða ganga yfir gloðr, svá at eigi brenni iljar
hans (Hom. 33, 6). þú mátt engi veg þess hverfa, at guðs
miskunn sé eigi fyri þér (Hom. 196, 1). engi er svá lítill
dryk-kjumaðr, at eigi gangi af í þrimr (Sn. E. I 156, 7). erat maðr
svá hár, at þik af hesti taki, né svá öflugr, at þik neðan skjóti
(Vkv. 38). brennrat svá breitt, at ek honum bjargigak (Håv. 151).
sitka ek svá sæl, at ek una lífi (H. H. 2, 36). engi var svá djarfr,
at þørði konung.at spyrja máls um þetta (0. S. 77, 34). eigi
var sá leikr, at nakkvarr þyrfti við hann at keppa (Nj. 19, 18).
váru þeir engir, at né eina íþrótt hefði til jafns við hann (Nj.
31, 15). hvergi kómu þeir svá nær þeim eða vápn þeira, at
mein yrði at (0. S. 135, 38). engi knút fékk hann leyst ok engi
álarendann hreyft, svá at þá væri lausari en áðr (Sn. E. I 148, 1).
vanst honum varliga lengdin til, at jörðina toki sporðr ok höfuð
(Sn. E. I 164, 12). eigi vissa ek vánir þess lends manns í Noregi,
at III lenda menn þyrfti í móti aðra en oss (Mork. 137, 3). eigi
var Gýðinga lýðr forðum vanr at eta lamb hrátt, svá at þat
þyrfti at banna þeim í lögum (Hom. 119, 27). hefi A ok aldri
svá reitt vápn at manni, at eigi hafi við komit (Nj? 120, 57).
Cfr. áðr en skípin rendist at, svá at til bardagans vori tekit,
mælti Ásmundr (Mork. 87, 7).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
