Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 2 - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk (M. Nygaard) - - I. Konjunktiv i hovedsætninger
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
131
(Atlm. 85). allfúss væra ek tíl þeira, þvíat fáir munu slíkir í
váru liði (Jomsv. 66, 29). ills væri þeir frá mér verðir, er hann
drápu (Fl. I 137, 10). - nú ef yðarr vili er til at skýra þessa
hluti gerr fyrir mér, þá vilda ek gjarna með athygli til hlýða
(Kgs. 10, 13). vildim vér til yðar fara (Mork. 93, 25). eigi
vildim vér honum skaða gera (Mork. 128, 31). vildim vér vita hvat
til heldr (Mork. 169,26). - vel mottim tveir trúask (Sk. 5). þat
er þó satt, at ilt er lítill at vera; þá er aflit nær ekki, en þó
mætti vera fráleikrinn (Mork. 37, 7). lítil tíðendi eru enn, en
gørast mætti þetta at tíðendum (Jomsv. 71, 19). vera mætti svá,
sem þér segit (Heimskr. 619, 30). - svá f ætti mér, sem vera
mundi storri slátraefni (Jomsv. 72, 3). til þess þotti þó ekki
úlíkligt (Mork". 39, 12). vetrvistar þottumk ek þurfa (Mork. 39,14).
- þá mælti sá við hann: miskunnar ertu nú þurfi. Prestr
sva-rar: ek þyrfta nú miskunnar guðs almáttugs (0. S. 250, 39). -
þú ættir at þola þessi pínsl fyrr en ek (Hom. 193? 9). þeir munu
sækja í Austfirðingadóm, en þeir ætti í Norðlendingadóm at sækja
(Nj. 141, 83). - sá skyldi mikla somd af mér hafa, er mér segði
til Hrapps (Nj.88, 94). skyldir þú eigi mæla ykkr tál báðum ok
hégóma í þessu (Nj. 148, 47).1 - eigi kvomi þau tíðendi til
eyrna mér, at mér þotti verri (Nj. 43, 3).
Anm. Den potentiale konj. findes ogsaa i Spørgsmaal:
vildir þú, at ek stoða upp? (Mork. 38, 12). reða væri þér
fúsari, segir hann, undan at halda? (Mork. 77, 29). hverr væri
dauðdaginn betri en deyja fyr guðs kristni heilagri? (Mork. 197,31).
hvat skyldir þú um sund seilask, er sakar ’ru alls öngar?
(Harb. 28).
§ 11. Som exemplerne godtgjør. bruges den potentiale
imperf. konj. i udsagn, som gjælder nutiden. Stundom er den da
ogsaa kun ved en svag nuance forskjellig fra præs. ind.
Saaledes: hversu margar kýr vildir þú eiga? (0. S. 64, 13), men
1 Af skulu findes ogsaa imperf. indikativ i samme betydning som den
potentiale imperf. konj,;- þvíat vér skyldum med svá myklu kostgæfi
leita at sldlja ok fylla öll boðorð guðs, at ekki sé eptir úskilat ok úgrott,
þá er dróttinn kømr á dómsdegi (Hom. 120, 24).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
