Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 4 - Om brugen af konjunktiv i Oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - III. Substantiviske bisætninger (substantiviske atsætninger; spørgende bisætninger)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
318
þá mælti hon, at þeir segði konungi, at hon mun ganga með
honum (Jomsv. 55, 31). austrvegs konungum var vitrat, at þeir
fynni eigi Herodem, er þeir aptr fori (Hom. 96, 1).
hafði Ólafr konungr látit fara orð um til Jamtalands, at þat
var hans vili, at Jamtir veitti honum lýðskyldi (0. S. 142, 34).
sagði, at þetta var hans vili, at hon giptist Jarizleifi konungi (0.
S- 84. 3). þat var margra manna ráð, at byskup léti lík konungs
grafa niðr í jörð (0. S. 2^9, 6). allir mundu þess fúsir, at fríðr
yrði (0. S. 57, 10). sendi boð Hrólfi kraka, at hann kvæmi til
liðveizlu við hann (Sn. E. I 394, 10). konungr var vandr at, at
hlýtt væri vel (Mork. 73, 6). af bragði boð sendi, at kvæmi brátt
mágar (Atlm. 2).
3. Præs. konj. efter fortid:
setti hann lög manna á millum, þau er yfir alt land hafa
síðan haldin verit, at ríkir menn ræni eigi hina, er íátokri eru,
heldr raði hverr sínu, sem rétt er, ok uni því, er guð hefir lét
honum (Hom. 147, 34). hann sendi ok menn norðr í Prándheim
til Sveins sonar síns, at hann safni liði um Prándheim (Jomsv.
71, 29). sen dir Sveinn konungr orð Sigvalda, at þeir komi í
Dan-mörk; þeir sendu þau orð, at konungr láti búa veizluna (Jomsv.
69, 29).*)
Anm. Det udtryk, hvoraf den konjunktiviske at-sætning er
afhængig, kan være underforstaaet eller blot antydet i
sammenhængen.
hverja bon viltu af mér þiggja; hann svarar: þá, at þú flytir
Hrorek konung til Gronlands (0. S. 75, 14).
Saaledes føies til udtryk, som indeholder opfordring, bud
eller ønske, en nærmere forklaring med fåt er, at og konj.
skulum vér varð veita andlega skurðarskírn - þat er at vér
sníðim af oss löstu líkams (Hom. 86, 11). gleðjumk vér í guði,
en eigi í heinii þessum, þat er at vér unim við helgar kenningar
(Hom. 110, 4). krossfestum vér líkami vára ok hjörtu, þat er at
vér maföim hold várt i meinlætnm (Hom. 115, 23). etum vér ok
þá skyndilega páskalamb várt, þat er at vér dvelim eigi dag frá
degi leiðrétting vára (Hom. 121, 31). verði vili þinn svá á jörðu
sem í himrium, þat er á þá lund, at hann goti vár, er á jörðu
*) Her er altsaa først imperf. efter historisk præs., derpaa præs. efter
fortid.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
