Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk, forts. (Marius Nygaard) - - IV. Adjektiviske bisætninger (relativsætninger)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
204
c) Hovedsætningen opfordrende:
hafðu tvau hundruð váðmála eða þrjú með þér á skip,
þau er til seglbóta sé fallin (Kgs. 8, 21). gersk eigi þeim Hkr,
er þat þykki úsomd vera, at annarr segir eða kennir þeim þá
hluti, er þeim væri mikit gagn í, ef þeir næmi (Kgs. 8, 16).
fá honum þat föruneyti, er hann komist þangat í friði (0. S.
144, 40). gefi (guð) úfróðri tungu horsklig orð at mæla þau er
mínum dróttni snúisk til lofs ok dýrðar ok öllum þeim til
him-neskra heilrseða, er á hlýða með lítillætis eyrum (Hom. 210, 30).
mar gefðu mér þá, þann er mik um myrkvan beri vísan vafrloga?
ok þat sverð, er själft vegisk við jötna ætt (Sk. 8). skaltu, er
þú kemr heim, láta gøra hús þar, sem eigi hafi fyrr verit, þat,
er þér sé skapligt at sofa í (Jomsv. 55, 23). látit hana þar
undir, er drjúpi smám ok smám í munn henni, en hon nái
eng-um dryknum (Mork. 71, 6). skulu þér færa hana til vatnfalls
þess, er felli (rigtigere falli?) af bergi nökkverju (Mork. 70, 39).
§ 48. Ogsaa udenfor de anførte tilfælde sættes gjerne den
generaliserende relativsætning i konjunktiv, men her findes dog
ikke sjelden indikativ; dette er ligesom de ovenanførte
undtagelsestilfælde nærmest begrundet i den lethed, hvormed tanken
springer fra det generelle til det individuelle, en omstændighed,
som ofte ogsaa gjør det vanskeligt at afgjøre, om i et givet
tilfælde begrebet er opfattet som betegnelse for en enkelt (enkelte)
gjenstande eller for en art eller klasse.
a) Konjunktiv.
skal ek þik gipta nökkurum þeim höfðingja, er mér sé
eig-andi vinátta við (0. S* 78, 26). nú man ek eiga þann á baugi
at láta þann verða fund okkarn jarls, er um skipti með oss, en
þann kost annan at fara lengra i brott þaneg, at (= er) ekki
sé hans vald yfir (0. S. 94, 11). enn eru nökkurir aðrir hlutir
þá þeir, er ek mega svá gera, at yðr sé liðsemd at (0. S. 156,
19). skal ek gøra þér þat nökkut illbýli, er meira sé vert (Jomsv.
61,13). er þér sjálfrátt at leggja til ráð þau er dugi (Nj. 77, 46).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
