Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - V. Adverbiale bisætninger
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
366
höndum (Horn. 87, 32). eigi er þat ukunnigt, þótt eigi sé
froði-menn (Sn. E. I 166, 12). þóat þú verðir reiðr, þá mæl þú fátt
ok eigi bræðimæli (Kgs. 7, 7). hann er hógværr fiskr ok eigi
hættr við skip, þóat hann fari nær (Kgs. 32, 2). elli gefr honum
engi frið, þótt honum geirar gefi (Håv. 16). hittki hann fiðr,
þótt þeir um hann fár lesi (Håv. 24). síð mundu, Helgi! hringum
ráða, ef þú æ þegir, þóttu harðan hug gjaldir (H. Hj. 6). skal
engi maðr angrljóð kveða, þótt mér á brjósti benjar líti (H.
H. 2, 46).
b) fékk ok engi, þótt bæði (0. S. 183, 15). þótt ríkra
manna synir gørði friðbrot, þá lét hann øngu öðru við koma, en
létu líf eða limar (0. S. 190, 4). huldu með viðum, svá at engi
mátti sjá, þótt menn komi í husit (0. S. 224, 13). fyldust þar
fjándskapar upp í mot, er þeir létu frændr sína at dómi konungs,
þótt sakar væri sannar (O. S. 190, 23). eggjaði mjök at sækja
til Prándheims ok berjast vid Hákon jarl, þóat liðs munr væri
mikill (0. S. 185, 26). þótti Ólafi konungi hann útriíligr, þótt
hann gørði nökkura sætt við hann (0. S. 62, 38). eigi em ek
haptr, þótt ek væra hernumi (Fafn. 8). bregðu eigi mér, þótt
ek værak í víkingu (Hebr. 3).
Anm. En indrømmende sætning i imperf. (plusq.) konj.
kan være forsætning i et hypothetisk udsagn; se § 24.
§ 54. Efter "þóat sættes ogsaa konjunktiv i betydningen
"endskjønt, uagtet", hvor en modsætning angives mellem
hovedudsagnet og noget andet, som virkelig finder (fandt) sted. Ogsaa
her bruges præs. (perf.) om nutid, imperf. (plusq.) om fortid.
a) þótt ek sjá úskygn, þá er þó sjálf hönd hollust (0. S.
157, 31). þóat ek sé vanforr til at deila kappi við þik, bróðir!
þá man ek þó annars í leita en játa undan mér ríkit (0. S. 96,
10). þótt hon sé konungsbarn, þá er ambótt móðir hennar (0.
S. 87, 17). ekki þarf Sighvati at sneiða, þótt hann sé eigi hér
(0. S. 206, 29). inn um Prándheim er fólk alt náliga heiðit, þótt
sumir menn sé þar skírðir (0. S. 104, 16). vera má, at þú vilir
hefna hans, þóttu vilir eigi hefna minna härma (O. S. 191, 35).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
