Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Íslenzk Kappakvæði (Jón Þorkelsson) - - I. Vísnaflokkur Bergsteins Þorvaldssonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
377
handritum og smnum ekki æriÖ ungum, svo sem AMagn. Nr.
489 c 4to membr. (vantar upphafið), AM. Nr. 586 A 4to
membr. (þó að eins niðnrlagið) og AM. Nr. 572 B 4to (brot á
pappir). I safni knungs í Kaupmannahöfn finnast og
af-skriptir af sögunni svo sem Ny kgl. saml. Nr. 1195 Fol
(eptir AM.); Nr. 1703 4to, 1724 4to, 1772 4to (dágóð),
1773 4to allar á pappir. Ennfremur í safni hins islenzka
bókmentafélags Nr. 111 4to (með hendi Halldórs Davíðssonar
1844), og 184. 8vo. Einnig finnast afskriptir í Reykjavik, svo
sem í safni Páls amtskrifara Pálssonar Nr. 62. chart, og safni
Jóns Sigurðssonar Nr. 39. ;4to og 41. 4to. Sagan kemur
dálítið saman við söguna af Asmundi Sebbafóstra. Rímur af
Hringi og Tryggva eru til, og eru þær með þeim elztu og
finnast í fjórum skinnbókum: AMagn. Nr. 604 D 4to frá c. 1500
eða þó, ef til vill, nokkru yngri (Staðarhólsbók), AMagn. Nr.
605 4to frá miðri 16. öld á að giska; eru þær hér 13 að
tölu, en sýnast að réttu lagi að eiga að vera 12 eins og í
Staðarhólsbók, og er þeiri 13. bætt við. Hin skinnhandritin
eru Nr. 23 4to membr. í Stockh. meðal íslenzkra handrita frá fyrri
hlut 16. aldar, og eru rímurnar hér 13 að tölu eins og í AM.
605 4tOj og rímnabókinni í Wolfenbüttel á þjóðverjalandi, sem
um 1500 hefur verið eign Jóns kolls. Par eru rímurnar taldar
11, en eru eiginlega 12 eins ,og í Staðarhólsbók, því að 2. og
3. rímu er sleingt saman. ^Aður hafa rímurnar og verið á
skinnbókunni Nr. 603. 4to { Ärna safni, sem einnig er frá 16.
öld, en nú eru þær týndar þaðan. Rímurnar byr j a svo:
Hér skal geðs um grunnavík &c.
Rímurnar heita öðru nafni "Geðraunir".
Gamalt kvæði er og til um Hring og Tyggva; sýnist það
auk annars finnast í British Museum Goll. FMagn. Nr. 241.
10. erindi. Saga af Reinald og Rósu þekkist nú ekki, en Eugen
Kölbing heldur þó að hún hafi verið til og hafi legið til
grund-vallar fyrir henni frakkneskt kvæði, sem þó muni nú ekki vera
til (sbr. Beiträge zur vergleich, gesch. d. rom. poesie u. prosa
d, mittelalters Breslau 1876 p. 223-24). En ef trunað
mætti leggja á orð Jóns Qlafssonar frá Grunnavík (Add. Bibl.
TJniv. Hafn. Nr. 23 Fol.) væri þetta þó öðruvisi, því hann
segir: "Rímarnar af Reinald og Rósu eru upplognar á
Vest-fjörðum af húsgöngumönnum tveimur, karli og konu". þetta
gæti og vel verið, því að sagan sýnist standa í nokkuð sérlegu
sambandi við söguna af Flores og Blanzeflúr, og gæti verið
spunnin út úr henni. En þá hefdi þetta þó orðið að vera
æði snemma, þar Bergsteinn blindi þekkir söguna sem sérstaka
á öndverdri 16. old, og rímurnar auk þess geta ekki verið
yngri en frá hér um bil 1500 og eru þess útan af sumum
eignaðar Bergsteinn blinda sjálfum. Reinalds rímur og Rósu
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
