Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Um nafnið "Hringr" (Jón Jónsson)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
J. Jónsson: "Hringr". 131
Jessen gengr að því vísu, að hin fornu dönsku konungatöl
sé sprottin af sjálfstæðri arfsögn og styðist eigi við útlend
rit. Þá er þeim ber saman við Einhard, tekr hann
vitnisburð þeirra gildan og telr eigi unt að rengja hann.
En nú hefir próf. Gustav Storm sannað (í "Kritiske
Bidrag til Vikingetidens Historie", I, Kristiania 1878), að
hin elzta sagnaritun Dana styðst mjög við kirkjusögu Adams
frá Brimum, og hefir tekið ýmsar villur upp frá honum, en
hann sótti sitt vit í árbækr Frakka, og eru konungatöl Dana
þannig óbeinlínis runnin frá sagnaritum Einhards að nokkru
leyti, og sögn þeirra um "Sigurð" og "Hring" er því enginn
sjálfstæðr innlendr vitnisburðr. Adam kallar bædi
"Sigifridus" og Anulo "nepotes Godefridi", og er svo þessi
villa komin frá honum inn í flest dönsk konungatöl, þar á
meðal í Danmerkrsögu Saxa. "Historia brevior", hið elzta
sagnarit, er færir nöfn Danakonunga, sem sótt eru í útlendar
árbækr, úr hinum latneska búningi í danskan búning, leggr
nafnið "Anulo" út með nafninu "Hringr", þvíað höfundrinn
hefir eigi vitað, að Anulo er fornþýzkt nafn, sem samsvarar
hinu norræna nafni "Áli" (Storm: Kr. Bidr. I. 55), og
haldið, að "Anulo" væri latnesk útlegging á "Hringr" (eins
og Jessen heldr líka, sjá "Undersög." 17. bls.), en hefði
Hringsnafnið verið lagt út á latínu, hefði það átt að vera
"Annulus", enda voru sagnaritarar Forn-Frakka eigi vanir að
útleggja nöfn, og er því engin ástæða til að halda, að
"Anulo" sé útlegging á "Hringr" (Storm: Kr. Bidr. I. 39.
bls.). Það er þannig ljóst, að konungr sá, er Einhard segir
að hafi barizt við Sigifridus (Sigfröð, ekki Sigurð) og
fallið árið 812, hefir aldrei Hringr heitið, heldr
Áli, og er Hrings-nafnið þar komið inn í dönsku
konungatölin af tómum misskilningi og rangfærslu. Vér vitum
ekki annað um konunga þessa, en það sem Einhard segir um þá,
og til þess eru engin líkindi, að þeir hafi geymzt í
minni manna úti á Íslandi, eins og Jessen heldr (32. bls.),
þar sem hann gjörir Íslendingum upp þuluna:
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
