- Project Runeberg -  Arkiv for/för nordisk filologi / Femtonde Bandet. Ny följd. Elfte Bandet. 1899 /
16

(1882) With: Gustav Storm, Axel Kock, Erik Brate, Sophus Bugge, Gustaf Cederschiöld, Hjalmar Falk, Finnur Jónsson, Kristian Kålund, Nils Linder, Adolf Noreen, Gustav Storm, Ludvig F. A. Wimmer, Theodor Wisén
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Die angelsächsischen runenreihen und die s. g. Hrabanischen alphabete (Theodor von Grienberger) - Erläuterung der namen

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

16

v. Grienberger: Die ags. runenreihen.

In$ wœs drest mid Êastdenum

^esewen secgun, oþ he siääan eft

ofer wds $ewát, wcen œfter ran.

dus Heardin$as äone hœle nemdun.

’Ing zeigte sich zuerst bei den Ostdänen den männern bis er
später wieder über das meer gieng, der wagen lief hinterher.
So nannten die Heardinge den helden’ hat schon Kemble,
On Anglosaxon runes (1840) das eft des facsim. in eft
gebessert, zu dem primären gottnamen verhalten sich die
Inguaeones bekanntlich als patronymische ableitung, und ich
glaube, dass eben diese auch in der an. gestalt des
gottna-mens Yngni, Yngue, aschwed. Inge gelegen sei d. h., dass
sie auf altes Hngwêiêin) zurückgehe, dagegen scheint der
ags. in der genealogie des northumbrischen königs Ida
auftretende name -ln$ui (Ésa wœs In%uin%, In^ui An^enwittin^
Earle, Two Saxon chronicles 16, 11 zum jähre 547)
kurz-form und abstraction aus einem mit in%u- zusammengesetzten
vollnamen (ags. In$uald7 Inguulphus o. ä.) zu sein, das
auslautende c in ine 2 ist altags., könnte in 5—7 aber auch
deutschen Ursprunges sein.

Dœ%, œþel, ác und œsc sind etymologisch durchsichtig,
aer bei der <æ-rune in 4 hat W. Grimm, Jahrbücher d. litt.
43, 4, zu *aes(c) ergänzt, ich habe schon vorher, Arkiv f.
n. fil. 14, 113 aufmerksam gemacht, dass diese form ags.
. dr stm. ’erz’ und gleich got. ezec und an. eir der alte name
der £-rune Y sein kann, welcher im ags., das auf diese den
lautwert x übertrug, zur freien Verfügung gestellt war.

ýr, in deutscher Umschrift yur 6 muss ags. festem y
entsprechen und kann als solches nur i-umlaut von ü sein, der
name führt also auf dieselbe grundform *an>, die ich in
got. uraz nachzuweisen bestrebt war. Es ist allerdings wahr,
die bedeutungen der angenommenen verwanten an. yr f., úr
n. ’a drizzling rain’, úrigr ’wet’ ags. in úri%fe(fera schicken
«ich schwer für den text des Kunenliedes:

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 02:21:45 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/anf/1899/0024.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free