Full resolution (TIFF)
- On this page / på denna sida
- Bidrag till tolkning ock belysning av skalde- ock edda-dikter, forts. (Elis Wadstein)
- Lota Knut = Knutr fundni (Jón Jónsson
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
166 Jón Jonsson: Lota Knut — Knutr fundni.
förda nyno.• leg ja ¾m Veiret: stilles noget") ock har alltså
just en betydelse, som passar på det här ifrågavarande stället
i- Alvissm^l. Elis Wadstein.
*
Lota Knut = Knutr fundni.
Alkunnugt er, ad alþýdlegar munnmælasögur hafa opt
myndazt af litlu tilefni. Dæmin syna, ad hid skapandi
imynd-unarafl þjódanna þarf einatt ekki annad en eitt nafn eda
litid atvik, til ad spinna út úr því heila sögu, eda tengja
vid þad einhverja forna þjódsögu eda godsögn. Mommsen
(Römische Geschichte I ii. 1, 228. bis.) hefir tekid fram,
ad mikill hluti hinnar alkunnu sögu um burtrekstr konunga
úr Rom og upphaf þjódstjórnar Rómverja sé spunninn út
úr skýringum á uppruna nokkurra vidrnefna (Brutus,
Popli-cola, Scaevola). Í riti Steenstrups "Normannerne" (III. 426)
er eitt merkilegt dæmi, er snertir dauddaga Hörda-Knúts,
sonar Knuts rika. Bromton, enskr sagnaritari, segir, ad hann
hafi dáid í fjósi (^stalW) innan um naut ("inventus erat in
uno bostari inter pecora extinctus"), en sannleikrinn er, ad
hann do i veizlu hjá stollara, og hefir sagan spunnizt út
úr nafninu. Annad dæmi finst i sama riti (III. 437), þar
sem Steenstrup felst á þá ætlun Langebeks (S.R.D. III.
281—282) og Munchs (N. F. H. I, 2. 101) *), ad æfintýrid
*) ]iad er ad visu nokkud vafasamt, sem rithöfundar þessir hafa fyrir
satt, ad fadir ]>orgils sprakaleggs hafi verid Styrbjörn sterki († 984), þvi ad
bædi væri þad kynlegt (eins og P. E. Müller hefir tekid fram: Sax. II. (Not.
ub. 313. bis.), ef svo göfugt ætterni Úlfs jarls hefdi gleymzt. þar sem nidjar
hans hófust sidar til konungdoms i Danmörku, og i annan stad gotr þad
varla stadizt timans vegna, þegar litid er til aldrs Eilifs Jiorgilssonar
sprakaleggs, er kemr fram å Englandi 1009 sem fulltida madr (Tim. Bmf.
X. 114. n. 2.). Liklegt er, ad sagan um konurån bjarnarins sé upphaiicga
ur godsögnum (sbr. um Björn konungsson i Hrólfs s. kråka, 24—26. kap.)
en heimfærd til þessarar ættar, af þvi ad Bjarnarnafn var titt i henni. (Sbr.
GL Storm i Ark. IX. 218: "Sagnet synes etymologisk: Björn Björnssön").
ARKIV rÖll NORDISK KILOLOGI XV, XT FÖLJD XI.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Project Runeberg, Sat Dec 9 02:21:45 2023
(aronsson)
(diff)
(history)
(download)
<< Previous
Next >>
https://runeberg.org/anf/1899/0174.html
