Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
220 Hægstad: Anmälan.
eldre p til e (eller dat. for akk.); jfr. ogso stediga 46 g (for *stædiga
= stgdiga^y der e kann vera fraa det hjaltlandske upphavsbrevet.
Dette, og allermest skrivemaaten Hrossa-, kunde tala for at
ei islandsk hand hev skrive desse brevi. Men andre ting talar
mot. Brevi hev hr for r ogso i Hragnilld 479 og hred (o: réct 3si
av råda) og hrentadi 3824 4222; det er uskyneiegt at ein islending
skulde skriva gale hr i alle desse höve. Framfor l vert ikkje
skrive h (luti 38,6); for hn er der ikkje dôme. Dessutan hev brevi
desse sernorske merki:
allurn 38, allmtghis 375 annur 423 kannur 39,7 fy r sagdu 37„
umfram glitadum, sprangadum og fleire dilike former; wnda 3 7 ,6
(for undan) Siurda 443 gen. (for Sigurdar) lendænar 4 1 ,7 apl (for
lendarnar) Anbiornar 38, # gen., til linda stad 4 1 ,5 sy{s)lumann
484 nsg, logrettu mann 43 (47) nsg, logman 475 nsg, met, mett 385
(3 gg, for vit pron.) mer 36fi 37,7 (for vér pron.), en 467 oû.{=ef),
bode 37, konj. (for bædi).
Til sernorsk lyt me vel ogso rekna yvergangen fraa p til t,
som formerne tora 4 0 ,0 (pora v.) trœttan, num. 39s tuert 41le
(puert), og umvendt pransJcriftabrev 4 8 ,8 tydeleg nok viser; denne
yvergangen kunde ogso vera færöysk, men det er ikkje mykje
rimelegt at dei paa Færöyarne alt umkr. 1400 skulde ha mist
-ljoden, som i Norig paa denne tidi berre her og kvar hadde
byrja vika for t. Og stykket um tingfarartollen brukar p rett.
Meir tvilsamt er Svitunsvokudag 4820 som no heiter svictúnsmessa
IsL; svittesoka Hardanger; siftunsøka Fær. Den nyfæröyske formi
er lettast aa forklaara av gnorsk syftuns- med den vanlege yver-
gang i fær. fraa y til i. I Bergens stift hev me ogso i fleire
maalfbre syftesok. Fraa norsk sk r ift stend ogso se 362 472 482
etter (svensk for sid) og knnnhenda bleif 44,6.
A t ein islending som heldt seg paa Færöyarne skulde skriva
soleis som her, er mykje meir urimelegt enn at ein nordmann
kunde skriva æ (eller e) for æ i dei ovanfor nemnde ordi og paa
slump setja ein h framfor r i nokre ord der han ikkje skulde vera.
Det skulde i alle fall ikkje stor kunnskap i islandsk til aa gjera
dette, medan ein islending maatte hava god kjennskap til norsk
og liten kjennskap til sitt eige maal, naar han kunde setja so
mange norske serformer inn i brevet og mistaka soleis som her
millom hr og r og millom p og t.
Av færöyske maalmerke i desse brevi nemner Jakobsen i
Inni. X X X V III skilgitin, fingid, gingid, deydh, huast, toa {två)
og prier {prir). Av desse er toa og prier og deydh fulla reine
serformer for Færöyarne. gjite, fingje og gjingje er ogso i bruk
sume stader paa Vestlandet i Norig; og me kann sameleis taka
med tiknu 37,6 (for teknu av taka) som er kjent fraa mange nor-
ske maalföre i formi tikje *). Yvergangen h til k framfor kon-
*) Ogso i eldre diplom fraa Vestlandet kann me no og daa raaka paa
slike former som gingo, ginghet, so yvergangen ogso her maa vera gamall
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
