Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Björn M. Ólsen, Um nokkra staði í Svipdagsmálum - II. Fjǫlsvinnsmál
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Björn M. Ólsen: Svipdagsmál. 19
ná í vængbrádirnar og engin til ad komast inn hjá hund-
unum *).
Eins og kvædid birjar á því, ad Fjçlsvinnr visar Svipdag
burt, þannig mida öll svör hans upp á spurningar Svipdags
í firri hluta kvædisins (aftur ad 32. erindi) ad því ad sína
fram á, ad Svipdagr geti ekki gert sjer neinar minstu
vonir um ad kornast inn.
32. erin d i:’
f 1. visuordi hafa handritin nHyrrv eda ”Hyr”. |>vi
verdur ad breita 1 Lyrr eda Lyr sakir studlasetningarinnar,
því ad hann í ödru visuordi er svo áherslulaust, ad pad
getur ekki borid hofudstaf. A sama hått birjar sverdsnafnid
Lcevateinn í 261 og Lyfjaberg í 361 á H í öllum handritum.
Pappirshandrit villast oft á H og Z, eins og Bugge hefur
sint i athugasemd vid Sigrdr. 341.
Falk heldur, ad Lyr(r) sje ekki annad enn adj. Myr,
sem h sje fallid framan af. Enn i kvædinu kemur annars
hvergi fram nein tilhneiging til ad kasta burtu k á undan
l, rø, r (sbr. 106, 25® og 431-2). Helst higg jeg, ad hin
rjetta mind sje Xÿrr, sem gæti verid leitt af Ijóri.
Ad taka ordin en hann lengi mun á brodds oddi bifask
i bókstaflegri merkingu finst mjer vera gagnstætt allri skinsemi.
Brodår þídir hjer bersínilega ’spjót’ eins og oft hjá skáldum.
Hafa menn nokkurn tima heirt talad um heilan, stóran sal,
sem er borinn upp á spjóts oddi og er i svo óstödugu jafn-
vægi, ad hann skelfur eda bifast? Falk heldur, ad sögurnar
um hinn helga gral hafi hjer vakad firir höfundinum. Eftir
þeim svífur gralborgin í lausu lofti, borin á engla höndum.
Hann bendir og á stöpulinn i Eiriks sögu vidförla, sem
”hangir i lofti”, borinn af ”guds krafti” (Fornaldars. 111,
669.—672. bis.), á höllina i Duggals leidslu, sem ad visu
*) Sbr. V. Kydberg, Undersökningar i german, mythologi I 571.—
572. bis.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
