Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - John Loewenthal, Zur germanischen Wortkunde (Forts.) - 52. an. Fjǫrgynn
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
100 Loewenthal: Zur germanischen Wortkunde.
Lit. p e r k ú n a s , let. p e r k û n s , apr. p e r k u n ïs gehören zum
Stamme p e r k - wie gr. koqcûvôç ”gekrümmt” zum Stamme h e r-.
Das Grundwort der angeführten Namen ist idg. * p e r-
k ö u n ó -s und ist das Verbalabstraktum eines Zeitwortes * p erkö
”schlage”. Es liegt vor in umbr. p e r c a m ”virgam”, cech.
p r k n o ”Brett”, lit. p ê r k a c z o ju ”streichele”. Lit. p e r k ú n a s
u. s. w. bedeutet sonach ”feretrius” ”der Einschlagende” und
ist, wie Lidén mit recht annahm *), dem slav. p e r u n u , dem
ai. p a r já n y a - s bedeutungsgleich.
Hieraus folgt, dass an. Fjçrgynn, germ. *fergunjas, idg.
*perkunió-s nicht durch ”
(prjyojvatof ”Eichengott”, sondern
durch ”feretrius” ”Einschläger” wiederzugeben ist.
Wie verhält sich nun got. fairguni ”Waldgebirge”, an.
fjgrgyn ”Erde” u. s. w. zu dem angeführten altnordischen
Gottesnamen?
Got. fairguni u. s. w. stehen zu ahd. fereh-eih, lat.
quercus u. s. w. ähnlich wie lat. Portünus zu portus. Das
zu fairguni u. s. w. gehörige Grundwort kann (nach Walde) 2)
als abstufender -u o - Stamm, idg. * p erku -S j gen. *perkuosio
(*perkuï), aufgefasst werden. Got. fairguni u. s. w. wäre
also ”Eichwald”.
Aber was ist die eigentliche Bedeutung von idg. *per-
kuSj *perkuosio, (*perkui)? Offenbar doch ”Schläger”: die
Eiche war für den Indogermanen ein nichtmenschengestal-
tiger Gewitterdämon. Eine Eiche als heiligen Baum Do-
nars, des Gewittergottes, fällte wie bekannt Bonifatius zu
Geismar.
Die Bedeutung von ahd. foraha ”pinus” ”Föhre” ist
ähnlich aufzufassen: idg. *prkä ”Schlag”, woraus durch Kon-
kretisierung ”Knüppel, Baum”; zur Wortbildung vgl. gr.
TZEÜ
K
rj und lat. pungo.
Eine Parallele zu idg. *perku-s ”Eiche” d. i. ”Schläger”
x) Arm. Stud. 85 ff. *) Lat. Et. Wb.2 s. v. quercus.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>