Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 4 - Om brugen af konjunktiv i Oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - III. Substantiviske bisætninger (substantiviske atsætninger; spørgende bisætninger)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
329
30). grunaði hana þat meir, at hann mundi eigi efna orð sitt
við Noregs konung (0. S. 78, 3). nú er fram komit þat, er mik
grunaði at vera myndi - at hann myndi oss verða barðr í horn
at taka, þegar er hann hefði einvald yfir landi (0. S. 60, 34).
þessa varði engi mann, at konungr mundi svá skjótt koma inn
þangat (0. S. 104, 28). þeir sendu honum þá hluti er þar
feng-ust, ok þeir væntu, at honum mundi helzt þykkja sending í (0.
S. 125, 29). hugði þat hverr maðr, at hvert bein myndi í sundr
bresta (Hom. 158, 1). ætlaði, at þá myndi hann drepa Krist með
þeim börnum (Hom. 93, 17). óttaðisk hann, at hann mundi inn
ganga (Agr. 26, 24). en til þess var ekki líkt í þann tíma, at þá.
mundi epli fá (Kgs. 25, 14). þó hafðak þat ætlat, at myndak
aldregi unna vaningja vel (Sk. 37).
b) Imperf. ind. af munu.
ætlaði hann þat, ef hann kvæmi sjálfr til, at margir myndu
þá enn honum liðsinna (0. S. 196, 17). þeir hræddust, at úvinir
mundu leita líksins þar, er var, ef þeir sæi þessi merki (0. S.
225, 31).
Anm. Med bibetydning af nødvendighed eller pligt eller for
at udtrykke en forsikring bruges i de ovenfor nævnte tilfælde
stundom skulu forat betegne det fremtidige.
a) Konj. af skulu.
ætla ek þat, at vér skylim ekki við aðra meta at skipta
höggum við Ólaf, ef vér komumk í fori um þat (0. S. 214, 1).
hygg ek, at æ skyli meiðs kvistu má (Gr. 34).
b) Ind. af skulu.
væntum vér, at svá skal enn fara (0. S. 54, 3). vænti ek núr
at fleira skal fara eptir getu minni (0. S. 168, 15). hyggr, at eigi
skal þurfa at lúta optar at sinni í hornit (Sn. E. I 156, 10).
ætla ek, at þú skalt hafa tvá hluti landa (0. S. 99, 24).
§ 32. Med den § 31 omtalte brug af munu forat betegne
det fremtidige er ikke at forvexle, at i at-sætninger, der er
afhængige af verber med betydning af formodning, haab, frygt o. L,
og hvis handling er samtidig eller forbigangen i forhold til
hovedhandlingen, bruges munu som modalt hjælpeverbum til betegnelse
af det formodede. Hjælpeverbet sættes da i dette tilfælde baade
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
