Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Um Skíðarimu (Finnr Jonsson)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
143
orðunum á víst að skipa svo: mjer lízt engin önnur en sú kunna
(þannig F, betra en ’kunni’ í MW) að hófa jafnvel, þ. e. sem hún.
114.2 hof svo MW hefur upp F; 3. vo.: lófann þér W lófan
(prentvilla fyrir: lófann) á þér M lófa á þjer F, líklega rjettast.
4. vo.: leifir MW leyfir F. Mjer finnst ’leifir’ (overlader) eiga ekki
við; ef það væri Hjeðinn, sem Skíði talaði við, gæti það betur
staðið; þar á móti á ’leyfir’ (tillader) einstaklega vel við, einkurn á
vörum manns, sem Skíði er; orðatiltakið er ekki neitt sjerlega
’fínt’.
116. erindi skil jeg eigi vel eptir prentuðu bókunum og
hand-riti mínu, og jeg efast um, að það sje rjett; auk þess er
skothend-ing í 2. og 4. vísuorði, sem gæti reyndar verið, að því er jeg hygg;
mjer hefir því dottið í hug, að rita ætti ’Heðinn’ fyrir ’Högni’ í 2,
vo., og að Skíði segði 2 fyrstu vísuorðin; svo svarar Högni þessu
með 2 síðari vísuorðunum, og í staðinn fyrir ’vit’ á þá að standa
’þit’(it), og fyrir ’ættumst’ ’ættust’, og þá fengist aðalhending; allt
þetta eru litlar sem engar breytingar.
118.3 sættist W sáttir MF, og ætti það betur við ’kvittir’. í
síðara hluta þessa erindis er nú öll sátta tilraun Skíða, sem hann
var einmitt sóttur til að gera, og má sjá þar af, hve skáldið lætur
Skíða jafnan vera sjálfum sjer líkan.
120.2 teiga MW teygja F. Sjá hjer um við 62. erindi.
123.3 Asíalönd MW Indíalönd F, og þykir mjer það síðara
líklegra vera.
127.2 held jeg að ’fleinalundrinn stælti’ sje eigi ávarpsfall
(vo-kativ), heldur nefnifall, og eigi við ’hann’ í 1. vo.
128.3 er í F svo: ’hendi sló á höfuðið þá’; forsetningin
(præpositionen) stendur hjer fyrir framan nafnorð það, er hún stýrir, og
’hendi’ á að sýna yfirnáttúrlegan krapt Skíða, sem á vel við allt
annað í gamanrímu þessari, ró þori jeg eigi að fullyrða, að í F
sje hjer upphaflegu orðin. 4. vo.: hann MW svo hinn F, sem mjer
þykir og líklegra.
130.4 lét skella í stæltum hólki MW skella Ijet á hólki F, sem
er füllt eins gott; að minnsta kosti er ’á’ betra en ’í’.
133,2 heita W heyra MF; ynki MW; þetta orð finnst hvergi
annars staðar, svo að jeg viti, og jeg get ekki skýrt það; í F er
hjer ’stynki’, sem heldur ekki finnst, en sýnist að koma af ’stynkur5
mynduðu af ’stynur’ (støn, suk), eins og ’dynkur’ af ’dynur’, og þýða
það sama.
136,4 kratins W krattans M kratans F; jeg veit eigi hvað orð
þetta merkir, en skýringin í orðabók þeirra Cleasbýs og Guðbrands
sýnist með öngu móti rjett að vera. danga MW ganga F.
144,i þá MW þar F; 3. vo.: ekki MW þó ei F, sem er betra.
Á eptir þessu erindi stendur ÍF 150-162; 163 vantar; 164-167;
168 vantar; svo koma 169-70, 172-175, 145-6, 171, 147-149,
177, 176.
147,i seim MW sveini F; hvað ’seimr’ eigi að merkja hjer.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
