Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - V. Adverbiale bisætninger
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
358
því lét ek lítt yfir ykkr, at engi orðreið væri á gør, at it lifðit,
ok mætti þit fá ríki ykkur (Mork. 68, 3).1 - stilti svá orðunum,
at mér yrði at virðing (Mork. 191, 7).
Anm. 1. Efter et hovedverbum i fortid kan i
hensigts-sætningen følge præs. konj., idetøiemedet for en fortidig
handling kan være at frembringe et resultat i nutiden.
ek skýrfta skipan þessa máls sér hverjum upphöfum, til þess
at min mál megi auðvelliga festask í minningar yðarrar góðfýsi
(Kom. 2, 8).
Anm. 2. Efter hovedverbum i nutid kan i
hensigtssæt-ningen følge potential imperf. konj, (se § 12 anm.).
því eigum vér at halda þessa tíð með hreinum hlutum, at
vér mottim þökk ok lof veita várum dróttni (Hom. 62, 12).
Anm. 3. Stundom bruges i hensigtssætningen skulu som
modalt hjælpeverbum; i alm. sættes da dette i kong., sjelden
i indikativ.
því man hann j artegn við þik gert hafa, at þú skylir hans
miskunnar njóta ok héðan lauss verða (0. S. 247, 35). til
þess vitrask englar sýnilega stundum, at vér skylim trúa
úsýni-legum krapti þeira, þvíat til þess gerask allar sýnilegar jarteinir,
at vér trúim úsýnilegum (Hom. 182, 15). sýnir guð mönnum
fyrir því svá mikla ógurliga hluti opinberliga á jörðu, at menn
skuli því meir við sjá (Kgs. 36, 3). þvíat þat er mér mikill
huggan, at ek hefi til þess leift eptir mik stór auðoô, at réttr
son minn skyli (var. skal) eptir mik njóta (Kgs. 4, 17). binda
við svá þungt, at eigi skyli undir mega fara (Sn. E. I 182, 23).
festi upp yfir hana, svá at eitrit skyldi drjúpa ór orminum í
andlit honum. (Sn. E. I 184, 16). gaf honum tvá aura silfrs,
til þess at hann skyldi hringja til helgar, jafnskjótt sem
konungs borð fóru upp (0. S. 118, 25). var hon i þeim stöðum,
er Kristr var borinn, at henni skyldi aldri fyrnast stórmerki
dróttins várs (Hom. 160. 9). aumleg norn skópumk í árdaga,
at ek skylda í vatn vaða (Sig. 2, 2). mælir þú at munns
ráði, svá at mér skyldi verst þykkja (Harb. 49; se anm. 2).
sá hinn góði akr jartegnir þeira manna brjóst, er hyggja at
görla, meðan þeir heyra talt fyrir sér, at þeir skyldi þat hafa
ok halda (Hom. 103, 21; se anm. 2). en af því vitruðusk
for-ðum sýnilega varðhaldsenglar helgum feðrum ok spámönnum,
at vér skylim (se anm. l) því trúa, at oss fylgja ok
varðhaldsenglar (Hom. 183, 27).
svá mælir hann nú við oss, at hverr kristinna manna skal
með góðum hug gefa til guðs þakka hinn tíunda hlut alls
1 Mærk, at i 2det led (mætti þit) er at udeladt og verbet derfor sat foran
subjektet.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
