Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - VI. Bisætninger, der er udsagte som en andens tale eller tanke, eller er føiede bestemmende til en infinitiv, akk. med inf. eller sætning i konjunktiv
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
116
kunde bruges eller egentlig var at vente, vil der ikke
sjelden forekomme ilandede udtryk: a) dels saaledes, at begge
modi vexler i de underordnede sætninger, b) dels saaledes, at
konjunktiv bruges, uagtet der i den at-sætning (spørgende
bisætning), som den underordnede sætning bestemmer, er sat
indikativ. Endelig kan c) udtrykket tildels gaa fuldstændig
over i den direkte tales form.
a) hét því at gera mér alla siðu kunna, til hverrar
íðróttar er ek spurða, þá sem makligstir vori hverri íðrótt at
fylgja (Kgs. 1, 27). skyldi Eyvindr gefa þeim mark, ef
Haraldr konungr komi ok fóttist hann liðs þurfa (Mork. 42,
17). kvað sér vel sóma, at þá gyldisf þat^ sem eptir var
skipverðsins (Mork. 50, 4). sagði, at honum þótti allúsannligt
at doma Sigurð sekjan þess málsins, er Magnús konungr
hafbi veitt honum fyri sína hönd ok øngir hefði rofit þar til
(Mork. 183, 5). bað hann eigi þat fyrir ætlast, er honum
var í hug, at skiljast svá at sinni við Olaf konung, at þeir
vori eigi sáttir, svá sem hann var þá kominn í hendr konungi
(0. S. 98, 1). vænti ek, at vér hafim svá um búit í sumar,
at þorparinn viti, hvat hann skal vinna bæði á Skáni ok á
Sjólandi (0. S. 166, 26). mælti, at hon vildi eigi bera í
höfuð sér þat vatn, er rynni ór hári G-uðrúnu, þvíat hon
átti búanda htigaðan betr (Sn. E. I 362, 14). spurði, hverr
sá væri með ásum, er eignast vildi allar ástir hennar ok
hylli, ok vili hann (NB.) ríða á Helveg ok freista, ef hann
fái fundit Baldr, ok bjóða Helju útlausn, ef hon vill láta
fara Baldr heim í Ásgarð (Sn. E. I 174, 20). gaf guð honum
lög þau, er hann bauð Gryðingum at halda alt til þess, er sá
komi sjálfr at skipta lögunum, er þau hafði gefit (Hom.
106, 16).
b) allir sögðu, at til vildu ráða, ef fjörván vori (0. S.
134, 29). sögðu, at þeir vildu þat alt hafa, sem Kálfr soi
ráð fyrir þeim (0. S. 214, 29). menn svöruðu, at þess váru
fúsir, ef féföng logi brýn fyrir (0. S. 134, 27). hann mælti
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
