Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Hj. Falk: Om Friðþjófs saga
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Om Friðþjófs saga. 73
í Baldrshaga kyssim.
Ólíkt mun mér unna
Ingibjörg eða þengill;
heldr vilda ek hennar
hofi at minni gofu.
L. 4: se str. 2. L. 8: hofi, senere form for hæfi, fra midten
af det 13:de aarh. almindelig paa Island. L. 3-4: sml.
Krákumál 13: vasat sem bjarta brúði | í bing hjá sér leggja.
Str. 7 (Á 6, B1 3, B2 4):
Eigi sér til alda;
erum vestr í haf komnir;
allr þykkir mér ogir,
sem í eimyrju hrori.
Hrynja hávar bárur,
haug verpa svanflaugir;
nú’r Elliði orpinn
ákafligri báru.
L. 1: sml. str. 51. L. 2: her synes um (i erum) at danne rim
med kom; jf. mine bemerkninger til str. 5. L. 8: v. 1. í örðugri.
Str. 8 (Á 6, B1 3, B2 4):
Mjök drekkr á mik.
Mor mun klökna,
ef ek skal søkkva
í svana brekku,
- austr er orðinn
í Elliða -,
par sem blæjur
á bliki lágu.
L. 7-8 er logisk at forbinde med L 2; sml. str. 1. 7-8.
Str. 9 (A 6, B1 3, B2 4):
Erat sem ekkja
á þik vili drekka,
björt baugvara
biði nær fara.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
