- Project Runeberg -  Arkiv for/för nordisk filologi / Tjugonde Bandet. Ny följd. Sextonde Bandet. 1904 /
27

(1882) With: Gustav Storm, Axel Kock, Erik Brate, Sophus Bugge, Gustaf Cederschiöld, Hjalmar Falk, Finnur Jónsson, Kristian Kålund, Nils Linder, Adolf Noreen, Gustav Storm, Ludvig F. A. Wimmer, Theodor Wisén
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

27 Hungerland: Zur VqLs.- u. Ni il.-s age.



1. Egi il, söhn eines Finnen- (d. i. Lappen-) königs, bruder
des Vælundr und Slagfidr; dass der hochdeutsche Wieland und seine
brüder hier als söhne eines Lappenkönigs erscheinen, ist specifisch
nordische umbildung der sage; die Lappen sind bekanntlich die
zauberer nar é§o%r}v im nord. altertume, da die schmiedekunst
Vœlunds als zauberhaft erschien, mussten er und seine brüder
lappisch werden. (Vgl. zur sage: Þidrekssaga u. Vælundarkviþa der
Lieder-Edda). Egill ist der berühmteste bogenschütze im nord.
altertum, seine waife ist der ’bogen’, dessen ’hagel’ sind die ’pfeile’.
2. poet. umschr. für ’brünne\ 3. das ’tier der woge’ ist das
’schiff, dessen ’bäume’ sind die ’männer’. 4. poet. umschr. für
"brünne*. 5. ’feuer der wunde’ poet. umschr. für ’sehwert’.

Übers.: Mit grossem geklirr brach sich draussen auf der see
der pfeilhagel an den brünnen der schiffsmannen. Da mussten sich
die blanken brünnen vom blute der männer röten — genau bin
ich unterrichtet.

Óláfsdrápa (bruchst. 996—97) *).
24. Text: Fris 109 % Cpb II 94, ThW I 83, JHkr I 292

Übers.: Cpb II 94.

Hlódu Hamdés klædum
hj$rva gnys ok skýjum

hilmis menn sem hjálmum
hlýrvigg, enn mól stýri.

Constr. u. erkl.: Hilmis menn hlódu hlýrvigg [Hamdés
klædum1 ok [hjprva gnýs skýjum2 sem hjálmum, enn styri mol.

1. poet. umschr. für ’brünne’. 2. Volke des schwertlärms’
umschr. für Schild’.

Übers.: Die mannen des fürsten beluden das schiff mit
brünnen, Schilden und helmen, knarrend drehte sich das Steuer (zur
ausfahrt des schiffes).

Tindr Hallkelsson (c:a 950—1015) 3).

Drapa um Håkon jarl (brachst. 986—87) 4).

25. Text: F ins I 173, XI 138 Fris 122, Cpb II 50, JHkr
I 331.

Constr. u. erkl.: Fms XII 43, JHkr IV 90.

Übers.: Cpb II 50 (bruchst.), JHkr IV 90.

Þars i sundr á sandi
Spria blés fyr jarli,

(þess hefr seggja sessi)
serk hr ingofinn (merki).

1. sundi K 89. 2. b% Fris. bips Jl.

*) ThW I 135.

2) Die Olafs saga Tryggvasonar schreibt hier die strophe fälschlich
dem skalden Hallar-Bteinn zu.

3) FJ I 547.

4) ebd 548.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 02:23:48 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/anf/1904/0035.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free