Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Um Skíðarimu (Finnr Jonsson)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
138
7,2 hår MW hraðr F; ungum WM unga F og í 4. vo.: skráö
MW skrifað F. cHraÖi>:) finnst mjer hjer betur eiga við; með því
er sagt, að snemma hafi borið á umrenningsnáttúru Skíða, eða, eins
og máltokið íslenzka segir, að "snemma beygist krókurinn til þess
sem verða vill"; þar að auk er í næsta erindi einmitt talað um
hæð Skíða: "manna hæstur".
9,2 kinnar beinum MW kinna beinum F, og hygg jeg að það
sje rjettara. 3.vo : dándismenn W dánumenn F sem M; 4.vo:
drengr-inn MW drjúgum F, sem sýnist eiga einkar vel við.
10,3 : þar með enn sem innt er mjer MW og í henni innt skal
mjer F.
ll,i á MW átti F: í 10,i stendur: cSkreppu átti3 osfrv; eptir
því ætti betur við að lesa hjer cátti3; 3. er.: mattar W matar F sem
M, og það mun efalaust rjettara; þar með er sagt, að Skíði hafi
aldrei um annað getað talað, en um mat og þær viðtökur, sem hann
hafi fengið þar og þar, og styrkist það af samtali Óðins og Skíða
(t. a. m. 94. er.: frjettalaust er í ferðum min) smb. og 18.–19. er.;
þar á móti er orðið cmáttarskraf* nokkuð undarlegt og þess konar
samsetningar ótíðir.
12,3 fann MW rjeð F; 4. er.: neyta MW reita F. það kann að
sýnast svo í fyrstu, sem orðin í MW reki sig á það, að Skíði lofar
mjög Porgils á Staðarhóli, en hann miðar lofið við aðra, og svo
segir hann og sjálfur rjett á eptir: cEi er eg vanur ... í orðum
menn að gyllaj; orðin í MW munu því rjettari, þess heldur sem
hendingar verða eptir F ’þreyta: reita’, þó að jeg annars vegar álíti,
að slíkt gæti staðið og líkt eigi sjer stað fáeinum sinnum í
Skiðarimu sjálfri, eptir þeim handritum, sem til eru nú.
13,i heldur MW harla F, sem mjer þætti að minnsta kosti
jafnupphaflegt.
(Jeg skýt því hjer inn, að þar sem Maurer getur þess til neðan
máls, að 14,i eigi að lesa cskrín:> fyrir svín, þá held jeg að það sje
misgát; einmitt af því að chirzlan’ er lík0 svínij, er í svínsmynd (sbr.
"penge grise") heitir hún og cSmjör5^mc).
16,i hörð MW herð F; 3. vo. aptur kominn yfir um fjörð MW
þá er hann kominn úr þeirri ferð F; í 4. vo. hefir F cþar sem3
fyrir cog þarx í MW. Hjer hygg jeg að orðin, sem í F standa, sjeu
í Öllu rjettari; cherð3 (partic. perf. pass.) á miklu betur við ckappi’
en chörðJ> (adj..); í 29. er. stendur að vísu og "kappi hörð", rímað
við cSkörðJ, en jeg hygg og að þar eigi að lesa: ’herð : Skörð’;
því-líkar skothendingar koma stundum fyrir. Auk þess að í Filpórímum
stendur (7,15) oddr : glæðr, má og finna í Herburtsrímum 4,31 hrotta
: átta; í Konráðsr. 5,3: Fornjóts börn; þat : hátt sama staðar 32,
og í sjálfri Skíðar. (120): teygja : eiga; 62: þikki : ekki; (óvíst er:
sættust : ættumst í 116. er.); cþar sern* í 4. vo. er miklu betra en
fok þar’, og það bendir aptur á, að 3. vo. er rjettara eins og það
er í F. Að vísu er ö (í ’ok’) haft sem sttföull í 44,s án þess að
það láti illa í eyrum, að minnsta kosti mínum; en þar á móti er í
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
