Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 2 - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk (M. Nygaard) - - II. Hypothetiske udsagn
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
146
(O. S. 155, 25), nú er þat auðsýnt, at aldrigin mynda ek
syndgast, ef eigi værir þú með mér (Hom. 194, 7). var þó svá
mikit, at mér mundi endast til bana, ef á hefði komit (Sn. E. I
162, 19). þat veit trúa mín, at aldri hefðir þú í hana komit, ef
ek hefða vitat áðr, at þú hefðir svá mikinn krapt með þér
(Sn. E. I 162, 11). sá ek þat, at hann vildi mér grið bjóða ok
ríki mikit, en ek væra banamaðr hans, ef ek segða til hans
(Heimsk. 619, 31). kann vera, at konungr launaði hann mjök, ef
þér fengit drepit hann (Mork. 91, 36). setit hefir þú svá nær, at
þú mættir hafa hefnt þessa, ef þú hefðir haft til þrek ok
karlmennsku (Nj. 117, 26).
§ 23. Ert bisætning, som føies udfyldende til et betinget
udsagn i imperf. (plusq.) konj. og ikke selv udsiger noget som
virkelig stedfindende, sættes i (imperf.) konj. (sml. § 13):
nú yrði þér þá skörulega, ef þú létir þetta spjót svá af
höndum, at þat stoði í brjósti Ólafi enum digra (0. S. 124, 36).
þótt þar væri fyrir eldr brennandi, þá mynda ek ok mínir liðar
þegar í hlaupa, ef ek vissa, at þat keyptist í, at þér hefðit þá
frið eptir (0. S. 243, 1). þat hygg ek lög, ef svá mikill yrði
mismuni kunnustu manna, at mál yrði eydd á þrimr eða fjórum
lögþingum ok váttar við nefndir, at þaðan af væri aldrigi
uppreist til þess sama máls (Mork. 183, 20). sýnist mér, at mátt
hefði svá verða, at ek riða þér þann knút, er þú værir aldrigi
síðan konungr í Noregi (Mork. 187, 35).
Men: þó er þat satt, ef ek hefða vitat, þá er ek var heima
í Langey, at Pórir hundr mundi koma í ferð vára með lið svá
mikit, sem hann hefir, at vér myndum etc. (0. S. 134, 10).
§ 24. Betingelsen kan ogsaa udtrykkes i en indrømmende
sætning med þóat (og imperf. konj.), naar der skal betegnes, at
noget vilde finde sted, "selv om" eller "om ogsaa" noget andet
fandt sted:
þóat alt mannkyn mælti frá upphafi heimsins ok til veraldar
enda, þá mætti eigi segja himna fagnað allan (Hom. 60, 22).
þóat tekit væri hit mesta fjall ok yrði þat at eldi ok væri þar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
