- Project Runeberg -  Arkiv for/för nordisk filologi / Trettioandra Bandet. Ny följd. Tjugoåttonde Bandet. 1916 /
284

(1882) With: Gustav Storm, Axel Kock, Erik Brate, Sophus Bugge, Gustaf Cederschiöld, Hjalmar Falk, Finnur Jónsson, Kristian Kålund, Nils Linder, Adolf Noreen, Gustav Storm, Ludvig F. A. Wimmer, Theodor Wisén
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

2 8 4 L oew enth al: Z ur germ an isch en W ortkunde.
*drasulaz, idg. *dhórslo-s; idg. *dhórslos ist verwandt mit
dem Grundworte von gr. (äol.) rö ïïèQôoç, ”Mut”, Osqöíttjc;.
Zur gleichen Wurzel dhers- ”wagen, dreist sein” gehören
wie bekannt ai. dhrèriôti ”ist dreist, mutig, wagt”, lit. dfisti
”dreist werden”, gr. ’daQ^elv, lat. infestus, infestäre, got,
gadars ”ich wage”, engl, to dare u. s. w. *)
28. got. hunds.
Got. hunds ”der Hund”, an. hundr, as. Jiund, afr. hund,
ags. hund, engl. hound, ahd. hunt, nhd. Hund gehen nach
Falk und . Torp auf germ, *hundaz, idg. kuntó-s zurück2).
Dies wie air. cü, con ”Hund”, lat. canis, gr. uvoov, nvvóg,
arm. sun, av. spä, sünö, ai. §vä, swwas, r. sw/ca ”Hündin”,
let. suns ”Hund”, suntana ”grosser Hund”, lit. szu, szuns
”Hund” können allezumal Ableitungen der Wurzel *%äu-
”heulen” sein, vorliegend in lat. (gall.) cavannus, abret.
couann ”Nachteule”, ahd. hüwo, abg. sota, sowie in ahd.
hiulen ”heulen”, hiuwilön ”jubeln”.
Neben *kau- steht kau- in ai. Jcäuti ”schreit”, gr. nava§
”Möve”, lit. naktïkova ”Nachteule oder Nachtrabe”, daneben
gäu- in ai. gavatê ”tönt”, lat. gävia ”Möve”, gaudeo ”freue
mich”.
29. ahd. kazza.
Von Parallelwurzeln zu *Mu-, kau-, gåu-, nämlich gå-,
kå-, kå- kommen die europäischen Namen der Katze [in der
vorrömischen .Zeit selbstverständlich der Wildkatze (felis
catus L.), unsere Hauskatze stammt aus Ägypten]3): ahd.
kazza, an. kgttr, ahd. kataro ”Kater” u. s. w. zu idg. *gadhnä,
*gadhno-s, *gadh(o)rosm
, vgl. gr. yrjústv %aiQ£iv, yàôsôiïai-
fjÖEödm, an. Mtr ”froh”4); gall. Cattos, mir. catt ”Katze”
(*katnós) wohl ablautend zu gr. uoxèco, ai. sastrus ”Feind”;
lit. kåtas, apr. catto ”Katze”, r. kotu u. s. w. vielleicht zu
*) Walde Lat. Et. Wb.2 s. y. infestus. *) 1. c. s. v. s) gezüchtete Form
der felis maniculata Rüp. 4) aus *gandós für *gadnós.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 02:26:59 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/anf/1916/0292.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free